Het Wilhelmus
Hino da Holanda (tradução)
(O Guilherme)
Letra: Desconhecido
Música: Adrianus Valerius
Letra:
Versão em português:
Wilhelmus van Nassouwe
sou eu, de sangue alemão,
fiel à pátria
Permanecerei até a morte.
Um príncipe de laranja
Eu estou bastante sem penas,
o rei da Espanha
Sempre honrei.
Viver no temor de Deus
Eu sempre observei,
por isso sou expulso,
para terra, para alto.
Mas Deus vai me governar
como um bom instrumento,
que eu voltarei
no meu regimento.
Sofrer, meus súditos
que são sinceros por natureza,
Deus não vai te abandonar,
embora você agora esteja sobrecarregado.
Quem deseja viver devotamente,
ore a Deus noite e dia,
que Ele me dará forças,
que eu possa ajudá-lo.
Corpo e alma todos juntos
eu não te poupei,
meus irmãos ricos em nomes
também mostrei para você:
O conde Adolf ficou
na Frísia em batalha,
sua alma para a vida eterna
espere o último dia.
Nobre e bem nascido,
da linhagem imperial,
um príncipe do reino escolhido,
como um homem cristão devoto,
louvado pela palavra de Deus,
Eu, bastante destemido,
como um herói sem paz
meu sangue nobre arriscou.
Meu escudo e confiança
Tu és, ó Deus, meu Senhor,
Eu quero construir em você,
Nunca mais me deixe.
Para que eu possa permanecer piedoso,
seu servo estava acima de tudo,
expulsar a tirania
que fere meu coração.
De todos aqueles que me incomodam
e meus perseguidores são,
meu Deus, por favor, preserve-o
seu servo fiel,
que eles não me surpreendem
em sua coragem maligna,
não lavar as mãos
no meu sangue inocente.
Se David tivesse que fugir
para Saul, o tirano,
então eu tive que suspirar
como muitos nobres.
Mas Deus o exaltou,
libertado de toda angústia,
dado um reino
muito grande em Israel.
Depois do ácido eu receberei
de Deus, meu Senhor, tão doce,
faz você ansiar por isso
minha mente real:
isto é, para que eu possa morrer
com honra nesse campo,
adquirir um reino eterno
como um herói fiel.
Isso não me faz mais sentir pena
na minha desgraça
do que se vê empobrecimento
as terras do rei são boas.
Que você ofende os espanhóis,
Ó nobre Holanda, doce,
quando penso nisso,
meu nobre coração que sangra.
Configure como um príncipe
com minha força,
do tirano
Eu esperava o golpe
que, enterrado perto de Maastricht,
temia minha violência;
meus cavaleiros foram vistos trotando
muito corajoso nesse campo.
Se for a vontade do Senhor
estava naquela época,
Eu adoraria voltar atrás
de você levar isso a sério.
Mas o Senhor acima,
que governa todas as coisas,
a quem devemos sempre elogiar,
e não o cobiçou.
Ele era muito cristão
minha mente principesca,
manteve-se firme
meu coração na adversidade.
Eu orei ao Senhor
do Fundo do meu coração,
que Ele salvará minha causa,
poderia fazer minha inocência.
Louvor, minhas pobres ovelhas
que estão em grande aflição,
seu pastor não dormirá,
embora agora você esteja disperso.
Para Deus você irá,
aceita sua palavra salutar,
viver como um cristão devoto, -
Em breve estará aqui.
Diante de Deus eu quero confessar
e do seu grande poder,
que não tenho tempo
desprezaram o Rei,
do que eu, o Senhor Deus,
da mais alta Majestade,
teve que obedecer
em justiça.
Outras Versões:
Wilhelmus van Nassouwe
ben ik, van Duitsen bloed,
den vaderland getrouwe
blijf ik tot in den dood.
Een Prince van Oranje
ben ik, vrij onverveerd,
den Koning van Hispanje
heb ik altijd geëerd.
In Godes vrees te leven
heb ik altijd betracht,
daarom ben ik verdreven,
om land, om luid gebracht.
Maar God zal mij regeren
als een goed instrument,
dat ik zal wederkeren
in mijnen regiment.
Lijdt u, mijn onderzaten
die oprecht zijt van aard,
God zal u niet verlaten,
al zijt gij nu bezwaard.
Die vroom begeert te leven,
bidt God nacht ende dag,
dat Hij mij kracht zal geven,
dat ik u helpen mag.
Lijf en goed al te samen
heb ik u niet verschoond,
mijn broeders hoog van namen
hebben 't u ook vertoond:
Graaf Adolf is gebleven
in Friesland in den slag,
zijn ziel in 't eeuwig leven
verwacht den jongsten dag.
Edel en hooggeboren,
van keizerlijken stam,
een vorst des rijks verkoren,
als een vroom christenman,
voor Godes woord geprezen,
heb ik, vrij onversaagd,
als een held zonder vreden
mijn edel bloed gewaagd.
Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God mijn Heer,
op U zo wil ik bouwen,
Verlaat mij nimmermeer.
Dat ik doch vroom mag blijven,
uw dienaar t'aller stond,
de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.
Van al die mij bezwaren
en mijn vervolgers zijn,
mijn God, wil doch bewaren
den trouwen dienaar dijn,
dat zij mij niet verassen
in hunnen bozen moed,
hun handen niet en wassen
in mijn onschuldig bloed.
Als David moeste vluchten
voor Sauel den tiran,
zo heb ik moeten zuchten
als menig edelman.
Maar God heeft hem verheven,
verlost uit alder nood,
een koninkrijk gegeven
in Israël zeer groot.
Na 't zuur zal ik ontvangen
van God mijn Heer dat zoet,
daarnaar zo doet verlangen
mijn vorstelijk gemoed:
dat is, dat ik mag sterven
met eren in dat veld,
een eeuwig rijk verwerven
als een getrouwen held.
Niet doet mij meer erbarmen
in mijnen wederspoed
dan dat men ziet verarmen
des Konings landen goed.
Dat u de Spanjaards krenken,
o edel Neerland zoet,
als ik daaraan gedenke,
mijn edel hart dat bloedt.
Als een prins opgezeten
met mijner heireskracht,
van den tiran vermeten
heb ik den slag verwacht,
die, bij Maastricht begraven,
bevreesde mijn geweld;
mijn ruiters zag men draven
zeer moedig door dat veld.
Zo het den wil des Heren
op dien tijd had geweest,
had ik geern willen keren
van u dit zwaar tempeest.
Maar de Heer van hierboven,
die alle ding regeert,
die men altijd moet loven,
en heeft het niet begeerd.
Zeer christlijk was gedreven
mijn prinselijk gemoed,
standvastig is gebleven
mijn hart in tegenspoed.
Den Heer heb ik gebeden
uit mijnes harten grond,
dat Hij mijn zaak wil redden,
mijn onschuld maken kond.
Oorlof, mijn arme schapen
die zijt in groten nood,
uw herder zal niet slapen,
al zijt gij nu verstrooid.
Tot God wilt u begeven,
zijn heilzaam woord neemt aan,
als vrome christen leven,-
't zal hier haast zijn gedaan.
Voor God wil ik belijden
en zijner groten macht,
dat ik tot genen tijden
den Koning heb veracht,
dan dat ik God den Heere,
der hoogsten Majesteit,
heb moeten obediëren
in der gerechtigheid.
